Ouders

Er is een tijd in je leven dat dit een letterlijk woord is, ouders... ouder. Je hebt het gevoel dat ze er niets van begrijpen, dat je alleen staat. Ik herinner me een spreuk bij mijn grootouders. Op 1 jaar zijn je ouders alles, op 10 jaar je grote idool, op 20 jaar ....

Wel ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit het gevoel heb gehad dat ik echt alleen stond. Natuurlijk zijn er momenten van wrijving, maar mijn folks waren er altijd, echt altijd. En zo ook vandaag dus. Ongelofelijk. Het was voor mij vandaag, persoonlijk, een belangrijke dag, vanaf nu is alles officieel en echt, en dan zie je dat enkel je ouders dat echt mee begrijpen. Voor de rest van de wereld is dit een kleine, nietszeggende gebeurtenis. Maar voor mij is dit een ongelofelijk moment. En enkel mijn ouders hebben dat gezien. Dat kan enkel door een echte band, een bloedband.

Dank u ouders, dank u ma en pa.