Bijna maandag....

Nog een 30 minuutjes, en de werkweek begint.... Vrouw en kind liggen al een tijdje onder de wol, Louis Louise is gepasseerd, en ik zou eigenlijk ook moeten gaan slapen. Maar zoals het meestal is, hoe later op de avond, hoe minder slaap ik heb. Klinkt niet echt logisch hé.

Deze week zal een vrij drukke week worden. Morgen nog wat voorbereidingen maken want dinsdag en woensdag zit ik in Luxemburg. Mijn aloude woensdag zal ik vrijdag recupereren. De laatste keer naar Lux, de laatste keer daar mijn collega's zien, zonder dat zij weten dat het de laatste keer zal zijn. Meer en meer heb ik het gevoel een spel te spelen, en dat is nu net hetgene wat ik niet wil doen. Maar ik moet slim zijn, moet mijn verstand laten overheersen op mijn hart. Hoe moeilijk dat ook is. Dus het zal een soort van afscheid zijn, zonder dat iemand het weet behalve ik. Waarschijnlijk zal ik morgenvroeg zo rond 5u30 wakker worden. Zo gaat het meestal op een maandag. Dan kan ik niet meer slapen en kop moe op het werk toe om de week te beginnen. Maar het is een van mijn laatste weken. We tellen in alle stilte af en dromen voor een goede en mooiere toekomst.

Slaap zacht

het is waar

Ja, het is waar. Ik gun mezelf de laatste tijd weinig tijd om eens even niets te doen. Niets, of gewoon eens iets te doen wat niet in verbinding staat met mijn droom, mijn eigen zaak. Dus ja, het is waar, ik heb mijn blog een beetje verwaarloosd. En zelfs al is er uiteraard wel eens een uurtje tijd om te ontspannen, dus wel even tijd om te "bloggen", dan ontbreekt de echte wil om wat te schrijven. Vandaar het niet echt up-to-date zijn van de blog. Slechte punten hé :-)

Maar mijn excuus... Het wordt echt warm aan mijn schenen. De beslissing heb ik genomen, ik vertel ze tegen zoveel mogelijk mensen, om mezelf te dwingen deze beslissing dan ook echt uit te voeren.... Binnen een paar weken is het een feit, dan heb ik geen baas meer, geen vast inkomen meer, geen zekerheid meer, enkel nog de wil om er te komen, de drang om het waar te maken en de goesting om mijn droom te achtervolgen. Enkel de tijd zal het zeggen... Maar dan heb ik het tenminste toch maar geprobeerd !

Geniet nog van de zondag !

Het ondernemingsschap steunen, jaja, politieke zever ja !

Op mijn zoektocht om zo'n sluitend mogelijk mijn zelfstandige activiteit te starten kom je nogal wat rare zaken tegen. Zo heb ik vandaag gevonden dat als je ontslag neemt om een zelfstandige activiteit te starten, dus als je blaakt van ondernemingsschap en durf, je als het niet lukt, recht hebt op een werkloosheidsuitkering berekend op de minimum uitkering. Als je daarentegen ontslagen wordt, en het lukt niet, heb je recht op een werkloosheidsuitkering berekend op je laatste loon !

Dus de boodschap is eigenljik, maak het je baas zo moeilijk mogelijk dat hij je ontslag geeft, dat geeft enkel maar voordelen! Een mooie ontslag vergoeding en recht op een goede uitkering. Zo stimuleert België dus het ondernemingsschap. Bravo !

Dan toch....

Ok, ik moet het toegeven, het is overdreven zot, onverantwoord, maar ik ben zo blij :-D

Je moet weten dat ik eergisteren een mail kreeg van Mobistar met de plezante melding dat de iPhone terug in voorraad is. Ik heb zeker 5 keer alles ingevuld voor de bestelling te plaatsen, en net als ik alleen nog maar op de "Send" button moest drukken heb ik mijn driften opzij kunnen zetten... Maar toen was het zaterdag...

In de voormiddag eerst nog wat aan "dakwerken" gedaan. Waarvoor nog maar eens een groete mercie naar mijn pa. Een echte vakman! Ik heb dit nog nooit echt gezegd denk ik, maar ik heb een ongelofelijk respect voor "mijn" pa. Als alle zelfstandigen zo zouden werken, met zo'n vakkennis en mensengevoel, dan zouden er echt heel veel gelukkige klanten zijn. Mercie pa !

Daarna snel naar de voetbal met dochter lief. Zij was kapitein van de ploeg vandaag en ze heeft dit goed gedaan. Aanmoedigen wanneer nodig, maar toch streng en rechtvaardig. Een beetje een leidersfiguur. Mmmmm, van wie zou ze dit hebben. Ik weet alvast van wie niet :-) Jammer dat dat het resultaat 1-3 was. Maar goed, ze kunnen niet altijd winnen !

Daarna snel wat gegeten en dochterlief afgezet aan een verjaardagsfeestje... Dus ik en mijn "madam" de namiddag voor onszelf... En ja, ok, het was dus een uitstapje naar Mechelen... Shopping... again....

Maar dan, dan gebeurt het.... een Mobistar winkel, ik daar snel even binnen om te informeren over de iPhone. Of deze nog in voorraad is. De vriendelijke dame zegt me, "Natuulijk mijnheer"... en ikdan, "Maar ik wil de GB16", Geen enkel probleem mijnheer, de witte of de zwarte...." "Euhhhn, de zwarte aub"... 5 Minuten later loop ik buiten met een iPhone en de nodige euro's armer....

Ik heb er nu een paar uurtjes mee 'gespeeld' en ik moet echt zeggen, het is een fantastisch toestel. Eenvoudig, mooie vormgeving, knap. Ik ben dus een tevreden man. (welliswaar met een budget probleem :-) )

Het enige minpuntje dat ik tot nu toe ondervonden heb is het gebrek aan 'profielen'. Ik had een profiel als ik op het werk ben, als ik ga slapen, als ik buiten ben. De nodige aanpassingen van ringtonen en trilfuncties. Dit ontbreekt dus standaard aan de iPhone. Maar hier zal ik ongetwijfeld wel een programma voor vinden via de Itunes shop...

Prettige zondag mensen en pa, mercie he !

Oh ja,

Obama, go for it !! Ik hoop dat je je beloften kan waarmaken !

zoveel-D

Er gebeurt eigenlijk zoveel in een mensenleven. En toch draait eigenlijk alles om jezelf. Als je heel eerlijk moet zijn besef je dit echt. Hoe voel ik me in die situatie, hoe denk ik dat een ander over me denkt, hoe goed lig ik in de groep, hoeveel zou ik bij een andere werkgever kunnen verdienen, ... In the end, draait het allemaal om jezelf. En ja, zo ook bij mij.

Ik moet eindelijk beseffen dat al mijn dromen die ik najaag, ook een invloed hebben op de mensen rondom mij. Ik besef niet altijd hoe zwaar deze hypotheek moet zijn bij anderen, en toch, toch blijft het uitstellen, lullen over dit onderwerp, dromen en blablabla...

Altijd is er wel een reden om te wachten, om te twijfelen, om het niet te doen. Gisteren las ik nog een artikel over ontslag geven. Wat blijkt, dat de spanning die je ervaart bij het ontslag geven groter is dan bij een sollicitatie gesprek. Logisch vind ik. Want bij een ontslag heb je al een 'vertrouwensrelatie' met je werkgever. Hoe slecht je je ook voelt, ongeacht hoe lang je er al werkt, je hebt het gevoel dat je de mensen in de steek laat, je baas verraad. Ook al maakt die foute beslissingen (denk je), of behandelt hij je niet zoals het moet. Je laat ze in de steek.

Ook de mensen rondom jou beginnen het verhaal moe te worden. Ze vragen nog wel hoe het gaat met de plannen, maar zodra ze merken dat je niet echt verder staat dan pakweg 2 maanden geleden, verslapt de interesse. Kan je ze het kwalijk nemen. Niet dus.... Maar watch me people... op een mooie ochtend zal het zover zijn :-D