Amai.... 12 dagen geleden. Ik denk dat dit al de langste tijd is van het "niet" bloggen. En ik moet bekennen, het was/is niet alleen het tijdsgebrek. Er is vanalles gebeurt ondertussen, en je voelt dat je er iets moet over schrijven, maar je geraakt gewoon niet uit je woorden. Ik weet zelfs niet welke woorden te gebruiken, en dan is het niet gebruiken van woorden eenvoudiger, vandaar...
Niets zeggen is fout, wel iets zeggen ... ik weet het niet. Het enige dat ik wel weet is dat mensen die belangrijk zijn altijd blijven leven. Al is het enkel in de gedachten. Maar zijn onze gedachten nu niet het meest persoonlijke dat we hebben...
Goede nacht grote wereld, slaap zacht...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten