Vandaag was het eindelijk zover.... Een gesprek met de collega die een paar ongelofelijke leugens heeft verteld.. Het is erover. Ik voel me ongelofelijk slecht en kan me niet inbeelden dat mensen die zich zo gedragen 's avonds rustig in slaap kunnen vallen. Maar goed, we weten weeral hoever we staan en hoever een mens komt met eerlijkheid en oprechtheid.
Als zo iemand je in de ogen kan kijken en dan nog leugens vertellen.... zo iemand is slecht.
Maar ik ben ervan overtuigd dat vroeg of laat zo'n mensen tegen de lamp lopen. Er komt een moment waarop alle leugens uitkomen, dat alle puzzelstukjes in elkaar vallen. Maar ik vrees dat dan het ergste is gebeurt... Ik ben moe, beu om te strijden, leeg...
En ja, wie moet het dan ondergaan... de mensen van wie je ongelofelijk houdt, de naaste omgeving, je geliefden....
Ik heb een uitspraak gedaan over 2008... Ik hoop oprecht dat het lukt...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten