Het is een tijdje geleden hé. Ik weet het. Maar het is druk geweest, zwaar, lastig, en ik sta nog niet waar ik wil. Pijnlijk. Het voelt als niet lukken, een mislukking dus, mislukkeling...
Vorige week dan toch maar een gesprek gevraagd met mijn direct chef. Pfff, de zeveraar. Meer kan ik er niet van zeggen. Meer dan 1,5 uur lullen en geen beslissing durven nemen. Hij kan niet zegt hij. Wel het is zijn f*cking job ! Daar kan ik echt niet tegen. Voor de rest is het vriendjespolitiek en zeveren, en als het er echt op aankomt, niks, nouga, bros. De foeraap...
Ja, ik ben zwart vandaag. Heb het gehad, alles is moeilijk, zwaar, ik moet mijn leven oprapen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten