Ok, we zijn nu een dagske verder... Bloggen waarom doe ik dit nu? Het neemt tijd, is onzinnig (in mijn geval toch) en niemand leest het... Dus moet het wel iets therapeutisch zijn. Laat het ons daarbij houden. Het is een soort therapie.
De vraag die me nu bezig houdt is de volgende : Vertel ik iemand over mijn blog... Mmmmm, ik hou ervan om dit anoniem te doen, wie ik ben is niet belangrijk hier. Maar als ik deze blog zou doorsturen naar vrienden (jaja, ik heb er) weten ze natuurlijk wie hierachter zit, en dat is nu net wat ik wil vermijden. Langs de andere kant wil ik natuurlijk wel een paar lezers die af en toe eens een commentaartje schrijven.
Ik zal er eens een nachtje over slapen.
ceeya
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten